✡PHONY II✡﹝9-р хэсэг﹞

﹝You don’t know anything﹞

Би: хэн бэ? *орилох*

Хэн ч дугарсангүй, хий юм сонссон эсэхээ шалгахаар хаалга нээтэл нас тогтсон нэгэн эрэгтэй зогсож байлаа.

…: Энэ Юногийн гэр мөн үү?

Би: тиймээ гэхдээ тэр одоогоор эзгүй байна

…: ороод хүлээж байж болно биздээ

Би: та өөрөө тэрэнтэй ярьсан дээр байх. Хэн нэгнийг шууд гэртээ оруулчихвал тэр магадгүй дараа нь надад уурлах ч юм билүү? Хэлж мэдэхгүй шүү дээ.

…: тэрний аав нь байсан ч гэсэн зөвшөөрөл авах хэрэгтэй байх нь ээ?

Би: аав нь гэнээ?

…: би чамайг арай өөрөөр төсөөлж байлаа.

Тэр өөр зүйл ярилгүй дур мэдэн гэрт ороод булан тохой бүрийг ажиглангаа буйдан дээр тухлан суулаа.

Би: ёс алдсан бол уучлаарай. Тэр надад хэн нэгнийг ирнэ гэж сануулаагүй болохоор муухай загначихлаа

…: зүгээр дээ. Би өөрөө ч тийм ёсорхуу хүн биш. Ямар сайндаа дураараа ингээд хүрээд ирэхэв дээ.

Би: та цай уух уу? Эсвэл кофе уух уу?

…: зүгээр л усууя

Тэрний дууны өнгө, байж байгаа байдал нь бүхэлдээ ах шиг юм, бүр сууж байгаа нь хүртэл яг адилхан. Гэтэл манай аав биднээс огт өөр зан ааш үйл хөдлөл, үзэл бодолтой хүн, эмэгтэйчүүдийн тал дээр хүртэл өөр, ядаж бид тэрний царайг нь ч дуйраагаагүй.

Тэрэнд бүлээн ус хийж өгөөд хажууд нь суухаас өөр хийх зүйл олдсонгүй хоол хийх хэрэгтэй байсан ч би ямар чадах биш. Зочинд яаж хандах ёстойг ч би мэдэхгүй.

…: танай гэрийхэн өмнө нь энд ирж байсан уу?

Би: үгүйэ. Ирэхчгүй байх

…: Юно танай ээжийг өөд болсон гэж хэлж байсан юм байна. Уучлаарай

Би: зүгээр дээ та уучлал гуйх зүйл хийгээгүй шүү дээ.

…: аав чинь хятадад байгаа хэвээрээ юу? Ирэх төлөвлөгөө байхгүй гэнэ үү? Нэг уулзах хэрэгтэй юмсан. Би харин Юног шалсаар байгаад хэлүүлчихсэн юм. Хүүхдээ ямар хүнтэй байгааг тэр хүний гэр бүл ямаршуу байдгыг мэдэх эрхтэй биздээ

Би: тэгэлгүй яахав. Мэдээж эцэг хүний үүрэг шүүдээ. Харин бүх эцэг эх тань шиг байхгүй юмдаа. Аав мөддөө ирэхгүй байх. Холбоо барих нь ч бага байдаг болохоор хэлж мэдэхгүй юм. Тантай ч бидэнтэй ч уулзах завгүй их ажилтай хүн шүүдээ.

…: ойлголоо. Чи өдөр бүр ийм эрт ирдэг юм уу? Юно хэдэн цагийн үед ирэх бол?

Би: би юу? Тиймээ. Өдөр хийх зүйл байхгүй бол эрт ирчихдэг. Харин Юно ах хэр их өвчтөн байгаагаас шалтгаалаад өөр өөр байдаг.

…: ах гэж дууддаг юм уу? О.О

Би: тиймээ

…: чи хэл дээ. Юно ер нь миний талаар юм ярьж байсан уу? Би сүүлд уулзахдаа муухай аашлачихсан болохоор санаа зовоод л байна шүү.

Би: үгүйэ таны талаар ярьж байсныг би лав мэдэхгүй юм байна. Гэхдээ тэр сэтгэл зүйч болоод ч тэрүү хүмүүсийг арай илүү ойлгож өөр талаар нь хардаг юм шиг санагддаг. Та аав нь юм чинь бүр сайн ойлгох биз.

…: гэхдээ айж л байна шүү. Нэг их уурлаад байдаггүй болохоор нэг уурлавал намдана гэж байхгүй. Бас дээр нь над шиг зөрүүд. Ингээд хэлэхгүй хүрээд ирсэн болохоор бүр яах болдоо.

Би: тэгвэл гэнэтийн бэлэг гээд л хэлчих.

…: тэгдэг юм уу? Тэгвэл зүгээр өнгөрөөх болов уу?

Би: гэхдээ ирэхээс нь өмнө хэлэхгүй бол гэрт ирсэн чинь та зогсож байвал ухаан алдаж унах байх.

…: уг нь тийм л дээ гэхдээ…

Би: зүгээр дээ би хэлчихнэ.Тэгээд сайхан хоол хийгээд тавьчихья. Уурласан ч ирээд бидний бэлдсэн хоолыг хараад инээгээл ирнэ.

…: би хоол хийхдээ муу шт. Чи ямарав?

Би: би нөгөө… ах захиалгын хоолонд аймар дуртай. Тиймээс захиалья

…: чи гайгүй газар мэдэх үү?

Би: өөөө би чинь жинхэнэ мэргэжилтэн гэрийн юм шиг хийдэг нэг газар байдаг юм аххххх бүр янзтай

…: ааа тэгвэл сайн байна. Ашгүй чи байхгүй байсан бол би бүр өнгөрсөөн.

Би: та ч өнөөдөр азтай байна даа.

Юно ах руу залгаж байх хооронд тэр сандаран чихээ ойртуулаад яриа сонсохыг хичээж байлаа. Юно ах утасаа авахгүй удаж, утас дуудах хооронд тэр хэдэн ч удаа шүлсээ залгисан юм бүү мэд. Эцэст нь Юно ах сулхан дуугаар утасаа авлаа. Би эхлээд ажилтай байгаа эсэхийг нь асуугаад дараа хэдэн цагт тарахыг нь лавлаад хамгийн сүүлд нь аавыг нь ирсэн гэж хэлэхэд тэр надаас илүү гайхаж, хоолойноос нь тэрнийг хэр уурласныг нь тодорхойлж болохоор байлаа. Тэрнийг утасаа таслахад бид хоёул хийсэн үйлдэлдээ харамсаж байгаа мэт бие бие рүүгээ хараад одоо өнгөрсөн гэж өөрсдийгөө тайвшируулаад захиалсан хоолоо бас улангасч уурандаа давхиж байгаа бухаа хүлээн суулаа. Харин тэрний уурыг хүргэж, эврээрээ хуу татан хаях улаан цэг нь бид болчихоод байна. Эхний хонх дугарахад бид сандаран захиалсан хоолоо авч дараагийн хонхон дээр айсандаа бараг л тэр хоолоо аваад шидчихсэнгүй. Намайг хаалга тайлахад тэр юу ч хэлсэнгүй. Ядаж аавыгаа хараад мэнд ч мэдсэнгүй. Шууд л уцаарлан тэрэн рүү ширүүн харлаа

Юно: яах гэж ирсэн юм? Бид өөрсдөө очно гэж хэлсэн биздээ. Хэдэн хоног хүлээчихгүй. Таны энэ хачин адгуу занг чинь ердөө ойлгохгүй юм.

….: чамд гэнэтийн бэлэг барих гээд

Юно: ааваа юуны чинь гэнэтийн бэлэг?

….: бүр чамд хоол хийсэн хар лдаа

Би: та ядарч байгаа биздээ. Хувцасаа солиод хоолоо ид

Юно: та нээрээ ёстой нэг. Заза би хувцаасаа солиод ирье! Нөгөө хэдээ ирэхээр нэг мөсөн хоолоо идье. Тэгээд тухтай ярилцамз

….: *шивнэх* гайгүй өнгөрлөө шүү ёоххххх

Би: *шивнэх* харин тиймээ

Тэр өрөөнөөсөө гарч ирэхэд бидний хэн нь ч юу ч дугарсангүй. Нэг л сонин өрөөндөө орохыг хүссэн ч тэдэнд бүр ч эвгүй байх байх гээд буйдан дээр зурагт ширтэн суулаа.Утасны дуу хангинаж, гэр дотор үүссэн хачин байдлыг арай гэж нэг юм сатаарууллаа. Яаран утас авахад нэгэн эрэгтэй намуухан албаны хоолойгоор ярьж эхлэлээ.

….: дүүргийн цагдаагийн хэлтэсээс ярьж байна. Та Бэк Хэёны асран халамжлагч мөн үү?

Би: тиймээ. Гэхдээ…

….: та яг одоо цагдаагийн хэлтэс дээр яаралтай ирэх хэрэгтэй байна

Би: ямар хэрэг болсон юм бол?

….: тодорхой мэдээллийг хэлтэс дээр ирээд мэднэ үү.

Өөө новш Хэёныг таг мартчихаж. Юу болсон болоод цагдаагийн газраас ингэж ярьдаг билээ.

Юно: хэн бэ? Жэжүүн оройтно гэнэ үү?

Би: цагдаагийн газраас Хэёнд ямар нэгэн юм болсон юм шиг байна.

Юно: Хэён? Тэгээд юу гэж байна.

Би: намайг хурдан ирж уулз гэнээ. Өөр юм хэлсэнгүй

Юно: тэгээд юугаа хүлээгээд байгаа юм явцгаая

….: Хэён гэж хэн юм?

Юно: найз охин нь

….: найз охин О.О тэгэхээр чи чинь дан ганц биш юм уу? Юу болоод байгаа юм бэ?

Би: ахаа би ганцаараа очихоор жаахан эвгүй байна. Ядаж л юу хийхээ мэдэхгүй. Та хамт явчих

Юно: аав та хамт явах уу? Эсвэл гэрт хүлээж байх уу?

….: яаж ганцаараа байх юм бүгдээрээ хамт явцгаая

Би: ингэж төвөг удаж байгаад уучлаарай. Дөнгөж ирж байхад нь…

….: хүү минь одоо ингэх цаг биш шүүдээ хурдан явцгаая.

Юно ах хурдтай давхисаар нэг их удалгүй цагдаагийн газрын үүдэнд ирлээ. Ёстой нэг энэ охин яахаараа ийм асуудалтай байдаг байнаа. Яаравчлан хэлтэс рүү ороход тэрүүгээр нэг Хэён цагдаа руу бид хоёр буруугүй гээд орилож байлаа.

Юно: сайн байна уу? Би Хэёны асран халамжлагч байна. Гүү та хоёр чинь…

Ахыг ингэж хэлэхтэй зэрэгцэн тэрэн рүү харахад Хэён ганцаараа биш хажууд нь ах бага зэрэг нүүр нь шалбарсан байдалтай сууж байлаа. Биднийг хараад тэд баярласан ч хийсэн үйлдэлдээ гэмшин буцаад сандал дээрээ суулаа.

Цагдаа: Бэк Хэёны өгсөн мэдүүлгээр бол тэрнийг гэрлүүгээ явж байхад хэсэг залуус хоргоосон гэж байгаа юм. Тэр байдлыг харсан Ким Жэжүүн түүнд туслах гэтэл тэр залуус өөдөөс нь дайрсан гэсэн. Гэтэл….

Хэён: ахаа бид хоёр буруугүй. Тэд нар өөрсдөө эхлэсэн. Манай хүргэн ахыг тэд нар бүр танигдахгүй болтол нь зодчихсон байгаа биздээ. Ямар царайлаг залуу билээдээ

Би: чи чимээгүй лдээ!!!

Юно: тэгээд тэр залуус хаана байгаа юм?

Цагдаа: аан тэнд

Цагдаагийн заасан суудал руу харахад хэн нь хэнийгээ зодсон юм гэлтэй л аймшигтай царайтай хэдэн юмнууд сууж байлаа. Тэднийг ах Хэён хоёр ийм болгосон гэхэд хэн ч итгэхгүй ч үнэндээ өөр хэн байх билээ. Би ч тэр Юно ах ч тэр Юно ахын аав нь ч тэр тэднийг хараад гайхаж, буцан цагдаа руу гэмшин харахад ах Хэён хоёр бахдалтай нь аргагүй өөдөөс инээв.

Юно: тэгээд тэд гомдол мэдүүлсэн юм уу? Үнэндээ тэд хохирогч шиг харагдаж байгаа ч …

Жэжүүн: цагдаагийн машины дуу гарахад тэд худлаа өөрсдийгөө зодоод байсан штээ. Үнэндээ тэд намайг ямар аймар зодсон гээч. Гаднах байдал зүгээр байгаа ч дотуур цус алдсан бол яахав та нар мэдэхгүй шт. Тиймээс шүүх эмнэлэг орцгооё

Хэён: тиймээ ахын зөв!!!!

Би: чимээгүй лдээ

Юно: тиймээ тэрний зөв бид бол хохирогч. Бэк Хэён дөнгөж ахлах ангийн хүүхэд. Эмэгтэй хүүхдийг ингэж орой үдшийн цагаар хоргоож болохгүй биздээ? Портколь дээрээ аргагүй хамгаалалт гэж бичээрэй. Ким Жэжүүн ч бас тэгж гудамжинд танхайрахаар хүн биш. Ахлах сургуулийн тооны багш хүн.

Цагдаа: тиймээ гэхдээ ийм байдалд бид юу ч батлаж чадахгүй. Тэр залуус хохиролтой гэсэн. Тэдний өгсөн мэдүүлэг ч бас байгаа. Ийм тохиолдол өмнө гарч байгаагүй болохоор би юу хийхээ сайн мэдэхгүй л байна шүү.

….: тэд нар өмнө цагдаад бүртгэлтэй байсан уу?

Цагдаа: тэр тухайд…

….: зүгээр л шалга. Тэдний хувьд энэ анх удаагийх биш биздээ? Манай хүүхдүүд өөрсдийгөө хамгаалсан төдий байхад яагаад ингэж бидэнд төвөг удаад байгаа юм.

Цагдаа: та хэн бэ?

….: хэн байдаг юм. Энэ хүүхдүүдийн аав нь байна!!!

Цагдаа: уучлаарай эрхэмээ

….: уучлал гуйх хэрэггүй зүгээр ажлаа сайн хий!!! Иймхэн асуудлын төлөө хөгшин намайг хүртэл дуудаад. Сайн мэдэхгүй байна гэнэ шүү. Чиний наад нүд чинь юугаа харж чих чинь юугаа сонсдог юм. Нэг нь багш нөгөөх нь ахлах сургуулийн хүүхэд байхад танхай залуусыг зодсон гээд байгаа юм уу? Би ч өөрөө шүүх байгууллагын хүн. Миний хүүхдүүд ийм юм хийх ёсгүй. Чи хийж чадахгүй бол би даргад чинь даалгах уу? Эсвэл асуудал үүсгэлгүй эндээ зохицуулцгаая. Бид гомдол гаргахгүй болохоор тэдэнд өөрсдийнхөө зүгээс зохих шийтгэлийн өгөөд гаргаарай. Өөр асуудал гарвал миний өмгөөлөгчтэй ярь. Одоо бид явж болно биздээ. Хоолоо идэх гээд орхичихсон бүр хөрчихлөө.

Цагдаа: ойлголоо эрхэмээ явж болноо. Таны тав тухыг алдагдуулсан бол уучлаарай. Даргын хувьд чимээгүй байна биздээ?

….: би тэгж хэрэггүй хүмүүсийн өрөөгөөр тэнүүчлээд явдаг хүн биш болохоор чи асуудал үүсгэхгүй бол тэрэнтэй тааралдахгүй биз.

Цагдаа: мэдээж асуудалгүй. Та болгоомжтой яваарай.

Жэжүүн: аав гэнээ? *шивнэх*

Юно: чи нээрээ ёстой… чамайгдаа би *шивнэх*

Хэён: О.О

Би: чи яагаад ийм сахилгагүй юм бэ!!!

….: за хүүхдүүдээ явцгаая 🙂

Жэжүүн: сайн байна уу? Ийм байдалтай уулзаж байгаад уучлаарай. Намайг Жэжүүн гэдэг танд хүү чинь хэлсэн байх. Би нөгөө тэрний юу лдаа.

….: чиний талаар юм хэлээгүй дээ

Юно: ааваа юу яриад байгаа юм? Зөндөө хэлсэн биздээ

….: чи юм хэлээгүй шт.

Юно: миний яриад байсан хүн чинь энэ Жэжүүн.

….: энэ юм уу? О.О тэгэхээр миний хүү чи чинь?

Би: би юу? Би дүү нь

Жэжүүн: манай дүү байгаа юм. Та хоёр танилцаж амжсан юм шиг байна. Тэр ямар нэгэн алдаа гаргасан бол өмнөөс нь уучлал хүсье. Жаахан хэцүү ааштай хүүхэд байгаа юм.

….: тэгэхээр энэ охин

Хэён: би дүүгийх нь найз охин нь

….: уг нь энэ хүү л байсан бол… за яахав дүү нь юм чинь адилхан байлгүй.

Жэжүүн: ааваа та ядарсан биздээ. Хурдан явцгаая харин машинд хэдүүлээ яаж багталцах вэ? Лэе чи араас алхаад ирэх үү? Чи ямар сураагүй юм биш. Юно машин барина. Аав ядарч байгаа болохгүй. Хэён сая тулаанд орсон. Тэгэхээр чи л үлдлээ. Миний дүү мундаг ердөө 2км давхиад л хүрээд ирнэ. Ах нь очиход нь сайхан хаалгаа нээгээд тосьё.

Би: чадахгүй

Жэжүүн: чад ална шүү!!!

Би: би ч бас ядарч байна. Тэглээ ч юугаа бодож алхах юм.

Жэжүүн: намайг бод навч цэцэг бод эх орноо бод ирээдүйн сайн сайхныг бод

Би: багтах болохоор чимээгүй бай!!!

Жэжүүн: зааз би чамд уг нь энэ сайхан шөнө юм бодож хөгжин цэцэглэж буй эх орноо бахдалтайгаар харах хэдэн цагыг май гээд зүгээр өгч байхад чи нээрээ…

….: үгүйэ адилхан биш юм байна -.-

Тэрний хэлсэнээр бид багталцан гэж санаа зовсонгүй харин ч тухтай таарч тохироод гэрийнхээ өмнө бүгд эсэн мэнд буулаа. Харин гэрт ороод Юно ах тэр хоёр сандархад Хэён ч бас дагаад сандарчихав. Хоол идэж байхдаа бүгд чимээгүй, аавых нь асуултанд аль нэг нь таарах хариултыг өгч илүү дутуу яриа гаргалгүй хоолоо дуусгаад Хэён бид хоёр түргэхэн өрөөндөө орлоо. Тэр дахиад л ширээн дээрээ хийх хичээлээ өрөхөд өмнөөс нь дотор муухай оргиж, тэрнээс өөр зүйл хүлээж байсан найдлага тасарч байсан ч ахын аав байгаа болохоор хүссэн ч өөөрийгөө барихаас өөр арга байсангүй. Орон дээрээ хэвтэн хий дэмий утасаа оролдож байтал тэр үе үе ёолон хичээл хийх аргаа олж өгөхгүй байгаа мэт дэвтэр номныхоо байршилыг байн байн солиод байлаа.

Би: бас яачихав?

Хэён: энэ

Тэр гараа над руу харуулахад бугуйнаас нь тохой хүртэл шалбарч тэрийн тойроод үл мэдэг хөхөрчихсөн байлаа. Би шуудхан тэрний гарыг татан өөртөө ойртуулахад тэр өвдсөндөө бага зэрэг ярвайсан ч баашилсангүй.

Би: яачихсан юм?

Хэён: нэг нь түлхээд тэгээд газар унахдаа ийм болгочихсон.

Би: ёстой нэг!!! Тэгээд түрүүн хэлэхгүй яасан юм?

Хэён: гайгүй байх гэж бодоод тэгээд бичих гэсэн чинь хүндвэрлээд байхаар нь л…

Би: заавал хийх ёстой юу?

Хэён: мхм

Би: эхлээд эм түрхээд лент наачихья. Тэгсэн ч гэсэн хүндвэртэй байх байх зүгээр үү?

Хэён: тэгвэл хичээлээ маргааш хүртэл хойшлуулахаас

Би: хэнхэг амьтан. Бас дээр нь бүтэлгүй, сахилгагүй, хэнэггүй, тэвчээргүй, нойрмог, гомдомхой, дураараа, зөрүүд, тэнэг. Муу бяцхан чөтгөр!!!!

Хэён: одоо яахав дээ ийм найз охинтой чиний л үйл лай!!!

Би: -.- тиймээ миний үйл лай.

Эмийн сан авчран тэрний гаранд лент наах зуур тэр тонгойн миний үйлдэл болгоныг гайхан харж, хүрэх бүрт бага зэрэг чичир ч байв. Тэвчээр заан тэрнийг үнсэхгүй байхыг хичээсэн ч чадсангүй. Тохойноос нь мөр хүртэл хуруугаараа шүргэж хацарт нь хүрээд тэрнийг өөр лүүгээ харуулахад тэрний нүдэнд гэрэл ойж яг л гялалзаж байгаа мэт харагдлаа. Эхлээд эрүүн дээр нь үнсээд дараа нь итгэлгүй уруулд нь уруулаа наалаа. Эцэст нь тэрний уруулыг хүссэнээрээ үнсэхэд бие минь өөрийн эрхгүй тэрнийг арагш даран орон дээр хэвтүүллээ.

Хэён: тэд сонсчихвол яанаа?

Тэрнийг ингэж хэлэхэд л ухаан минь байрандаа орж биеэ чадлаараа барин тэрний дээрээс босоход тэр араас минь тэвэрээд чихэнд нь минь өдрийх шигээ зөөлөн шивнэлээ.

Хэён: хамт шүршүүрт орцгооё.

Би ингэж аз туршиж байгаадаа бас өөрийгөө барьж чадаж байгаадаа итгэж ядаж байлаа. Толгой урьдынх шигээ өвдөж, чих шуугиж байсан ч би энэ бүхнийг анзаарахаа больчихсон. Тэр хороос илүү өөр зүйлийг хүсэх болж бие минь тэрний ачаар сатаарах болсон. Бодолдоо дарагдан байхад тэр гарнаас минь хөтлөн угаалгын өрөө рүү дагуулан ороод хаалгаа түгжлээ. Тэр хувцасаа нэг нэгээр нь тайлан дороо үлдээгээд эцэст нь юу ч үлдээгүй болохоор над руу ойртон ирэхэд би цамцаа тайлан газар хаяаад тэрнийг цээжиндээ наан тэвэрлээ.

Би: энэ удаад гэрэлтэйд гэж тохиролцсон байхаа :3

Хэён: чи харанхуйд шүршүүрт орж байсан юм уу? :3

Тэрнийг даган шүршүүр дор зогсоход усаа бага зэрэг халуун тохируулсан болоод ч тэрүү уур савсаж толь шил гээд бүх зүйл цантаж эхлэлээ. Тэрний нойтон үсийг хойшлуулан хүзүүн дээр нь үнсээд усанд хүрч амжаагүй өгзөгийг нь илэхэд тэрний гэжиг хүрсэн мэт бага зэрэг инээсхийлээ. Эндээ гэжигтэй байх нь ээ? Тэрнийг удаан зовоосонгүй гар минь нуруугаар нь гүйж, тэрний торгомсог зөөлөн арьсыг устай хамт илбэж, уруул минь зогсоо зайгүй тэрнийг үнсэнэ. Тэр байж ядах мэт ууранд цантсан шилийг гараараа самардахад тэрний гарны хээ үлдэж төд удалгүй дахиад л ууранд арилан одно. Тэрнийг ханад хүчтэй шахахад тэр уруулыг минь хазаж, үснээс минь зулгаан татаж байлаа. Бид эвээ нэг л олж өгсөнгүй, тэрний гуянаас удаан зуурсны эцэст арай хийн тэрнийг өргөж, тэр хөлөөрөө намайг ороон тэвэрэхэд би тэрнийг улам чангаан тэвэрч хүссэн газраа олон хүчтэй бүлэн хийлээ. Хэён уруулыг минь улам чанга хазахад тэрний уруулын амт цустай холилдож, үсийг минь зулгааж байсан гар нь сулран хүзүүгээр минь ороон тэвэрхэд бүр ч эвтэйхэн санагдлаа. Хийх бүрт тэрнийг нуруу хүйтэн ханатай хавсарч, тэр гараа цээжинд минь шигтгэх мэт надаас зуурч байв. Хэдий сайхан байсан ч тэр үүнээс илүүг хүсч байсан ч ийм байдалтай удаан тэсэхгүй бололтой хурд минь саарч хөдөлгөөн минь удаашран тэрнийг буулгахад тэр ч бас ядарсан мэт цээжинд шууд наалдан намайг наллаа. Шүршүүрт хэдэн минут тэврэлдэж зогссон юм бүү мэд, эцэст нь тэрнийг алчуураар ороогоод угаалгын өрөөнөөс гарган орон дээрээ хэвтүүлэхэд тэр дурамчхан уруул дээр минь үнсээд нүдээ анин хэвтэв. Тэрнийг унтсан хойно нь хатаж амжаагүй үсээр нь оролдон, сарны гэрэлд тэрнийг харан хэвтэнгээ унтахаа хүлээн хэвтлээ. Энэнээс өөр амгалан шөнө хаа байх билээ? Энэ бүхнээс өөр юу хүсэх билээ?

Жэжүүн: за хүүхдүүдээ сайхан амарцгаасан уу?

Би: амарч амжсангүй сэрчихлээ.

Юно: за зүгээр дээ хэд хоног яваад л амрах гэж байж

Хэён: тэрний өмнө шалгалт өгнө шт -.-

Жэжүүн: 3 хоног л тэсчих тэгээд дураараа гэртэй хоёулахнаа сайхан жарга за юу?

Би: хоёулахнаа?

Хэён: сайхан жарга?

….: тэд та хоёрт хэлээгүй юм уу? Жэжүүн амрахаар энэ хоёр манайд ирж амрана гэсэн юм. Тэгтэл би хүлээж тэсэхгүй адгуу юм болохоор ирж авах гээд ирсэн хэрэг.

Би: тэгэхээр бид хоёр хоёулахнаа байна гэсэн үг үү?

Жэжүүн: чи муу баярлаж байна уу? :3