~~~Миний ертөнцөд тавтай морил~~~ (Парт-2) 1-р хэсэг

~~~ Миний ертөнцөд тавтай морил~~~

Хайр энхрийлэл гэрэл дулаанаас дайжин
Харанхуйн гоо үзэсгэлэнд эрхгүй автжээ
Хагацал гунигийн дуу тэнд тасралтгүй эгшиглэнэ
Хахир гашуун тэр аялгуунд би мансууран жарганам…

Шинэ улирал эхэлж яг л шинэ амьдрал эхэлсэн мэт. Тэрнийг гадаа хүлээж байгаа гэхээр өөрийн эрхгүй сандараад үргэлж л тэр хүлээдэг байсан шүү дээ!!! Гэж өөртөө худлаа хэлэн пормоо янзалан үсээ аль болох аятайхан янзалах гэж самнаж самнаж арай гэж хүн төрхөндөө ороод сүүлийн удаа нэг толинд харлаа. Миний өмнө  урьд нь нүднийхэн доор хар туяа сүүдэтэж нүдэнд нь уйтгар гуниг буусан охин зогсдог байсан бол одоо хариугүй гүйх шахам догдолж байгаа аз жаргалаар бялхаж нүд нь цовоо сэргэлэн гэрэлтэх өсвөр насны охин зогсож байлаа. Намайг өөрийгөө тольдож байх хооронд Минсок хажуугаар орон өөрийгөө бас нэг харчаад

Минсок: тольдоо л маяглаал тэнээл аятайхан л байж үзээрээ

Би: хөөе чи байрныхаа мөнгийг өгчөөд олон юм яриач

Минсок: соёлгүй амьтан

Би: зассс битгий олон юм яриад бай юун балиар үнэртэн түрхдийн энэ нэг юм нь надад шингэчлээлдээ

Минсок: хөөе энэ чинь…

Би: баяртай хүнсээ цуглуулаарай би өнөөдөр оройтно шүү!!!

Минсок: чадахгүй

Би: тэгвэл хурдан өрөө суллаж өг юмаа ав! Гар! Яв! Чамаар дутахгүй!!!

Минсок: балиар ааштай авгай

Би: ханннн хэлсэн шүү!!! Юмаа ав гар яв!!!

Би хаалга онгойлгон Минсокын хэлэхийг тоолгүй өөдөөс харан инээх түүн рүү далласаар явлаа

Минсок: хөөөш чи муу!!! *орилох*

Би: ахаа баяртай өнөөдөр оройтохгүй ээ

Минсок: бүдүүлэг 2 нүүртэй амьтан!!! *орилох*

Би: хихихи

Луан: Минсоктой байх хэцүү байна уу?

Би: үгүй ээ яаж ч хэцүү байлаа гэсэн тэр чинь миний ах шүүдээ!!!

Луан: ммм Лэе яагаад өнөөдөр харагдахгүй байгаа юм

Би: Лэе өглөө эрт гараад явсан

Луан: мммм

Тэр гарнаас минь хөтлөн сургууль хүртэлх замд надад дуу аялан өчигдөр надаас салаад юу хийсэн тухайгаа бас шөнө юу зүүдэлсэнээ хүртэл ярин явсаар бид 2 сургууль дээр ирлээ. Тэгтэл Сэүн урдаас цүнхээ чирсээр алхаж байв.

Луан: юу вэ? Бас яасан бэ?

Сэүн: бүтээгүйэ!!!

Луан: ишшш хөөрхий минь

Би: Сэүн зүгээр үү?

Сэүн: аан зүгээр зүгээр гэхдээ чамаас юу үнэртээд байгаа юм *сарталзах*

Би: юу үнэртсэн юм гээд пормоо бас үсээ үнэртэж үзлээ. Юу ч л үнэртэхгүй байна даа

Сэүн: Луаных биш л байна даа!!! Чи өөр эрэгтэйтэй уулзаад байгаа юм уу? *нухацтай царай*

Би: үгүй ээ *сандрах*

Тэр над руу ойртсоор надад хүрэхийн завдалгүй Луан урдуур орон түүнээс намайг хааж зогсоод нэг гараараа гарнаас минь барин нөгөө гараараа над руу дөхөх Сэүнийг түлхээд

Луан: хөөе чи чинь юугаа хийгээд байгаа юм? Хүн амьтнаас санаа зовдоггүй юм уу? Хэн тэгээл хар өглөөгүүр эрэгтэй хүнтэй уулзаад явж байдын!!!

Сэүн: гэхдээ л эрэгтэй ус үнэртээд байсан даа яг нөгөө юу гэдэг билээ дээ нөгөө… аан тийн HUGO BOSS биш ч билүү?

Луан: ядаж наад хамраа зүгээр байлгаач!!!

Сэүн: үнэртээд байгаа юмыг яахын?

Би: аан тэр нөгөө манай ах өглөө миний хажууд усаа цацсан юм лдаа тэгээл

Сэүн: сэрэмжтэй л байгаарай би чамайг харж байгаа шүү

Би: аххахахаха зазз

Луан: болиочдээ!!! За Минсо тараад уулзая

Би: за

Сэүн: ингээд л салчиж байгаа муу?

Би: баяртай ^^

Луан: баяртай

Сэүн: ингээл үү? үнсэж мүнсдэггүймуу?

Бид2 : -_-

Сэүн: надаас битгий ичээ!!!

Луан: чиний тэр явдлыг мартаагүй л байгаа шүү!!!

Сэүн: мухахаххаха

Тэр 2 далласаар холдон явлаа. Би анги руу дурамчхан хөлөө чирсээр ортол Лэе над руу далласанаа буцаад утасаа оролдон суулаа. Би ном дэвтэрээ гарган хичээлдээ бэлдэж байтал тэр миний ширээний хажууд ирээд

Лэе: Минсо өнөө орой завтай юу?

Би: бараг л

Лэе: тэгвэл хамт орой нэг тийшээ явцгаая

Би: гэхдээ би…

Лэе: Луанд хэлэх ёстой гэж үү?

Би: тиймээ

Лэе: заза хэлчихээд хариугаа өгдөө

Би: за

Сүүлийн үед бид 2 нэг л таарамжгүй байгаа. Үг хэлээ ойлголцохгүй эсвэл хоорондоо юу ч ярихгүй. Тэр ашгүй нэг амнаасаа үг унагахдаа миний хэлсэн үгийг мушгиж Луаныг хэлэх хэлэхгүйгээр хэлнэ харин би тэрэнд нь уурсан ам мурийна.

Минсок: хаагуур явж байгаад ирж байгаан?

Би: Луантай дугуй унаад

Лэе: тэр одоо хүртэл зугатаагүй л байгаа юм уу?

Би: тэр яагаад зугатна гэж чи бодоод байгаа юм бэ!!!

Лэе: яагаад гэвэл тэр хулчгар болохоор бас чамд өөрийгөө дурласан гэж бодож байгаа биз тэрэн шиг залууст энэ бүхэн зүгээр л хөгжилтэй тоглоом шиг санагдаж байгаа биз

Би: чи тэрний талаар юу ч мэдэхгүй

Лэе: тэрнийг найз шигээ шалиг гэдэгт мөрийцөхөд ч бэлэн байна

Би: Сэүн шалиг биш битгий тэдний талаар ингэж ярь!!!

Лэе: чи тэднийг мэдэх юм уу? Хэдэн удаа надтай бааранд тааралдсаныг мэдэх үү? хэдэн удаа…

Би: амаа тат

Лэе: чи тэрнийг мэдэхгүй!!!

Би: харин чи тэгээд юу мэдэх юм???

Лэе: …………………………………….

Би: чи юу ч мэдэхгүй хүн болгоныг гаднаас нь битгий дүгнэ.

Лэе: харин чи өөрөө Минсо!!! Тэр хэр удаан чиний нууцыг хадгалах юм? 1 сар уу? 1 өдөр үү? эсвэл 1 цаг уу? Аан тийм лдээ тэр чамд хайртай юм чинь 1 жил эсвэл тэрнээс удаан ч юм уу? Гэхдээ нэг л өдөр нууц задарна харин чи ганцаараа хоцроно.

Би: тэр наайг орхихгүй!!!

Энэ явдлаас хойш бид 2.н хэн нь ч бие биендээ үг хэлээгүй аль болох тааралдахгүй байх гэж хичээж тааралдахаараа зүгээр л зөрөөд өнгөрнө. Минсок бид 2н дунд хий дэмий яриа өдөх гэж хичээсэн ч амжилт олохгүй. 3лаа зурагтныхаа өмнө худлаа суваг эргүүлж сууна. Хэн нэг нь залхаж буйдангаас босох хүртэл хэн ч юу ч ярихгүй зөвхөн зурагтнаас гарах хөгжим эсвэл нэвтрүүлгийн дуу байшинг бүрхэнэ. Өнөөдөр л нэг юм тэрэнтэй учираа олох юм шиг байна. Завсарлагаанаар Луан Сэүн 2т хэлэх юм байсан болохоор анги руу нь очтол байсангүй. Цайны газар луу очин тэр 2г хайтал Сэүний өнөөх хаягдалтых нь гунигыг үргээх гэж байгаа бололтой Луан нуруун дээр нь хэд цохино өөр охид руу зааж өөдөөс нь инээхэд Сэүн толгой сэгсрэн уруу царайлсаар байлаа. Жаал тэр 2г холоос ажиглаж зогссоны эцэст аль аль нь намайг хараагүй байсан болохоор чимээгүй алхсаар тэдний ард очин Луаны ардаас тэврэхэд. Тэр миний хийсэн үйлдэлд цочирдон эргэж хараад

Луан: оон Минсо байсан юм уу?

Би: өөр хэн л байв гэж? Надаас өөр хэн чамайг ингэж тэвэрдийн

Луан миний гарнаас атгаад: оон олон олон

Би: -_- заваан амьтан!!!

Луан: хахаха тоголж байхад гомдцон уу?

Би: үгүй ээ надад ямар ингэж тэврэх хүн мондсон биш чамаар дутахгүй цаана чинь дарайгаал зогсож байна

Луан: -_- хэн Лэе уу?

Сэүн: *санаа алдах* хэзээ нэг ингээд сууж байх юм болдоо

Би: Сэүн битгий санаагаар унадаа юм ганцаар дуусахгүй шт

Луан: харин би наадханд чинь сургуулиар дүүрэн охин байхад яах гэж ингэж байдын гээд хэлээд сууж байна.

Сэүн: гүйэ та нар ойлгохгүй байна *санаа алдах* тэр бусдаас өөр нэг тийм эршүүд бусад охид шиг худлаа маяггүй бас хүчтэй хааяа тоглоод цохихоор тэр газар нь хөхөрчдөг гээл бод бас заримдаа намайг өргөөд байдаг эхэндээ эвгүй байдаг байсан ч сүүлдээ зугаатай санагдсан.

Луан: айн? яадаг гэнээ?

Сэүн: Жудогийн клубт явдымаа Хүчит арслан гэдэг клуб…

Луан: инээж байгаа нь унтарч байгаа трактор шиг алхаж байгаа нь баавгай шиг гүйж байгаа нь ирвэс шиг юм байна лдаа аая

Би: атгалт нь барых хараа нь шонхорых

Луан: архирвал Сэүнээс юу ч үлдэхгүй юм байна !!! Ааа аймар тэр миний намтар охин юм биш үү?

Би: терминатор гээч!!!

Луан: ахаххахаха

Сэүн: муу мангар 2 юм!!!

Луан: за сайн л юм бишүү амьд дээрээ л мултарцан байна шт

Би: чи яасан муухай юм хүүхдэд хэцүү байхад

Луан: зассс энэ тэгээл нөгөөхөө эргүүлж байгаал нэг боксчин олоол авна битгий санаа зов. Хэрвээ тэрэндээ нүдүүлчихгүй л бол. Нүдүүлчихгүй л бол л штээ

Би: өө нээрээ гол юмаа мартчихаж

Луан: яасан? Юм идэхгүй муу?

Би: нөгөө би орой тараад уулзаж чадахгүй нь

Луан: ммм яасын?

Би: харин гэнэт ажилтай болчихлоо

Луан: би хүргээд өгье хаашаа явах юм?

Би: нөгөө хэрэггүй ээ

Луан: хэнтэй явах юм?

Би: ганцаараа

Луан: айн? Ганцаараа юу?

Би: үгүй ээ нөгөө ганцаараа бишээ найзтайгаа

Луан: ямар найз?

Би: заза явлаа хичээл орлоо.

Луан: заза

Би тэрний хацар дээр үнсээд эргэж харан анги руугаа гүйлээ. Тэрэнд Лэетэй явах гэж байгаагаа хэлдэгч байж уу? Үгүй ээ тэрэнд бас л эвгүй байх байх. Тиймээ Минсо ганц л удаа тэгээл цаашаа тэрэнд бүхнээ хэлнэ. Ганц л удаа худлаа хэллээ гээд юу ч өөрчлөгдөхгүй.

Би: Лэе тэгээд 2лаа хаашаа явах юм?

Лэе: *инээх* ммм одоохондоо мэдээд хэрэггүй ээ тараад шууд явна шүү!!!

Би: заза

Тэрний царайнд нэг л баяр баясал тодроод ирэх шиг. Тиймээ би ч гэсэн баяртай байна тэрнийг хэзээ инээсэнийг ч мартчихаж  бас өөрийгөө үргэлж тэрэнтэй хөндий харьцаатай явна гэж төсөөлөхөөр дотор давчдаад байсан юм. Хичээлийн сүүлийн хонх дугарахад би ширээн дэх зүйлсээ хаман цунхрүүгээ чулуудаад эргэж хартал тэр ч бас бэлэн болсон бололтой над руу хараад дахиал инээмсэглэлээ. Тэр урд гаран хурдан хурдан алхаж харин би Луан Сэүн 2.г намайг харчих вий хэмээн ардаас нь алхсаар байн байн эргэж харан явсаар санамрсагүй Лэеийг мөргөх шахлаа.

Би: өө уучлаарай

Лэе: зүгээрээ!!!

Бид 2 дахиал юм дугарсангүй яван явсаар нэг пабын гадаа ирлээ.

Би: юу вэ?

Лэе: миний ажилдаг газар

Би: тэгээд энийг л үзүүлэх гэсэн юм уу?

Лэе: зүгээр л дотогшоо орцгооё

Би: болхым уу?

Лэе: хэн ч байхгүйэ

Би: О.о